Judy at Carnegie Hall
Wykonawca albumu koncertowego | ||||
Judy Garland | ||||
Wydany |
10 lipca 1961 | |||
---|---|---|---|---|
Nagrywany |
23 kwietnia 1961 | |||
Gatunek | ||||
Długość |
122:51 | |||
Wydawnictwo | ||||
Producent |
Andy Wiswell | |||
Oceny | ||||
Album po albumie | ||||
|
Judy at Carnegie Hall – album koncertowy Judy Garland, zarejestrowany podczas jej występu w Carnegie Hall w Nowym Jorku 23 kwietnia 1961 roku. Okazał się sukcesem, zarówno komercyjnym, jak i artystycznym. Przez 95 tygodni znajdował się na liście Billboard 200, w tym przez 13 tygodni na miejscu pierwszym. W Stanach Zjednoczonych zyskał status złotej płyty. To najlepiej sprzedający się album w dorobku Judy Garland[2]. Nadal wydawane są jego reedycje.
W 2003 r. włączono go do amerykańskiego National Recording Registry[3].
Lista utworów
[edytuj | edytuj kod]CD 1
[edytuj | edytuj kod]1. uwertura: „The Trolley Song”/„Over the Rainbow”/„The Man That Got Away”
(Ralph Blane, Hugh Martin)/(Harold Arlen, Yip Harburg)/(Arlen, Ira Gershwin)5:48 2. „When You're Smiling (The Whole World Smiles With You)”
(Mark Fisher, Joe Goodwin, Larry Shay)3:29 3. „Almost Like Being in Love”/„This Can’t Be Love”
(medley) (Alan Jay Lerner, Frederick Loewe)/(Richard Rodgers, Lorenz Hart)6:27 4. „Do It Again” (George Gershwin, Buddy DeSylva) 6:16 5. „You Go to My Head” (J. Fred Coots, Haven Gillespie) 2:43 6. „Alone Together” (Howard Dietz, Arthur Schwartz) 5:38 7. „Who Cares (As Long As You Care For Me)” (G. Gershwin, I. Gershwin) 1:46 8. „Puttin' On the Ritz” (Irving Berlin) 2:45 9. „How Long Has This Been Going On?” (G. Gershwin, I. Gershwin) 4:12 10. „Just You, Just Me” (Jesse Greer, Raymond Klages) 2:16 11. „The Man That Got Away” (Arlen, I. Gershwin) 5:03 12. „San Francisco” (Walter Jurmann, Gus Kahn, Bronisław Kaper) 4:45 51:08
CD 2
[edytuj | edytuj kod]1. „That’s Entertainment!” (Dietz, Schwartz) 6:38 2. „I Can’t Give You Anything but Love” (Dorothy Fields, Jimmy McHugh) 6:46 3. „Come Rain or Come Shine” (Arlen, Johnny Mercer) 7:23 4. „You're Nearer” (Rodgers, Hart) 2:33 5. „A Foggy Day” (G. Gershwin, I. Gershwin) 3:04 6. „If Love Were All” (Noël Coward) 2:53 7. „Zing! Went the Strings of My Heart” (James F. Hanley) 4:04 8. „Stormy Weather” (Arlen, Ted Koehler) 6:11 9. „You Made Me Love You”/„For Me and My Gal”/„The Trolley Song”
(wiązanka) (Joseph McCarthy, James V. Monaco, Roger Edens)/(Douglas Furber, L. Arthur Rose)3:56 10. „Rock-A-Bye Your Baby with a Dixie Melody” (Sam M. Lewis, Fred Schwartz, Joe Young) 5:22 11. „Over the Rainbow” (Arlen, Harburg) 5:47 12. „Swanee” (Irving Caesar, G. Gershwin) 7:31 13. „After You've Gone” (Henry Creamer, Turner Layton) 4:20 14. „Chicago” (Fred Fisher) 5:15 1:11:43
Nagrody
[edytuj | edytuj kod]Album zdobył 5 nagród Grammy w kategoriach:
- Album of the Year (pierwsza w historii nagroda dla wokalistki oraz dla albumu koncertowego)
- Best Female Pop Vocal Performance (oba dla Judy Garland),
- Best Engineering Contribution (Robert Arnold),
- Best Album Cover (Jim Silke)
- A Special Artists And Repertoire Award (Andy Wiswell)[4].
W 1998 roku Judy at Carnegie Hall wprowadzono do Grammy Hall of Fame[5].
Wydania
[edytuj | edytuj kod]1961
[edytuj | edytuj kod]Album ukazał po raz pierwszy w postaci dwupłytowego wydawnictwa wytwórni muzycznej Capitol Records 10 lipca 1961 roku. Był to największy bestseller 1961 roku[2].
lata 70.
[edytuj | edytuj kod]W latach 70. XX wieku album wydano w formie kasety magnetofonowej.
1987
[edytuj | edytuj kod]W 1987 roku Judy at Carnegie Hall po raz pierwszy pojawił się w sprzedaży w postaci płyty CD. Capitol Records wydał na jednej płycie okrojoną wersję albumu, co wywołało oburzenie wśród fanów Judy Garland.
1989
[edytuj | edytuj kod]Dwa lata później Capitol Records ponownie wydał album, tym razem na dwóch płytach umieszczono cały koncert oraz dodano dialog Garland z publicznością Carnegie Hall, który nie był zawarty w dotychczasowych wydaniach.
2000
[edytuj | edytuj kod]W marcu 2000 roku nakładem DCC Compact Classics ukazała się dwupłytowa, odnowiona wersja albumu, w której zawarto kompletny zapis koncertu oraz pogawędki Judy Garland z publicznością, przy czym usunięto odgłosy widowni.
2001
[edytuj | edytuj kod]27 lutego 2001 roku, z okazji 40. rocznicy koncertu w Carnegie Hall, Capitol Records wypuścił na dwóch płytach kompaktowych zremasterowaną i odrestaurowaną wersję albumu, w której, w przeciwieństwie do wydawnictwa DCC Compact Classics, umieszczono odgłosy widowni[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Judy at Carnegie Hall – Overview. AllMusic. [dostęp 2010-10-22]. (ang.).
- ↑ a b Judy Garland CD: Judy Garland at Carnegie Hall. Judy Garland Database. [dostęp 2010-10-22]. (ang.).
- ↑ The National Recording Registry 2003. National Recording Preservation Board. [dostęp 2010-10-22]. (ang.).
- ↑ a b Judy at Carnegie Hall. The Judy Room. [dostęp 2010-10-22]. (ang.).
- ↑ Grammy Hall of Fame. The Recording Academy. [dostęp 2011-04-02]. (ang.).